Ik twijfelde hard die zondagavond. Er lag immers nog een volle mand badhanddoeken en consoorten te wachten op het betere plooiwerk. Ook de keuken lag er nog niet gans opgeruimd bij. Maar het was al laat op de avond en de goesting voor een frisse Ter Dolen riep hard. Op de recorder stond de volgende aflevering van Wim Lybaert zijn Columbus te wachten: Philippe Geubels was de volgende reisgezel.

Werken of voor de tv-hangen? Uitstel is afstel luidt het cliché, dus ik koos nog een andere weg: ik doe het beiden en wissel af. Per kwartje qua hoeveelheid ging de was erdoor, vervolgens mocht de Columbus al beginnen. Na een dikke 10 minuten volgde het klussen en zo ging dat paar keer verder. Onlogisch voor sommigen misschien, maar dit afwijkende tempo paste perfect. Het schuimende gerstenat volgde en alweer was de aflevering top.

De tocht ging zogezegd naar Rusland maar de beelden van de wegen, weidse velden, de natuur, mensen, … kortom alles onderweg op een habbekrats qua afstand van hier, deed instant verlangen naar een gelijkaardige roadtrip.

Dit seizoen laat Wim Lybaert nog meer de mens achter de gasten zien, ook nu zagen we bij momenten -net zoals bij tv-kok Jeroen Meus paar weken terug- kleine kantjes opduiken bij Philippe Geubels. Op de laatste avond spraken de heren hierover in de gekende, sfeervolle setting ergens op de buiten met een glas in de hand.

Heerlijke tv, hoe zeldzaam is dat. Traag op het gemakje met telkens een wegdromende glimlach als eindresultaat. De opgeruimde keuken en wasmand sloten hier bij aan.